αποσιωπητικός

-ή, -ό

1. αυτός που αποσιωπά κάτι ή που χρησιμεύει για την αποσιώπηση

2. (πληθ. ουδ. ως ουσ.) τὰ ἀποσιωπητικά

τρεις στιγμές (...) που τίθενται μετά από κάποια λέξη του γραπτού λόγου για να δηλώσουν την παράλειψη λέξεων ή φράσεων που εύκολα μπορούν να νοηθούν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αποσιωπώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Λκρόπολις].